“Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve sadıklarla beraber olun.” (Tevbe, 9/119.)

Halk arasında enbiya, evliya, pir, eren gibi isimlerle de nitelendirilmeye çalışılan Allah dostlarına herkesin ihtiyacı vardır. İnsan, hayvan, bitki, doğa, canlı ya da cansız her şey yakınlarında bulunan Allah dostlarından dolaylı ya da direkt olarak fayda görür. Bu faydanın çoğu zaman farkında olunmasa da, dikkat etmeye çalışmak ve bu farkındalığı arttırmak önemlidir. Çünkü hayat bir denge üzerine kurulmuştur. Âdetullah üzere de yaratıcının kurduğu bu dengelerde dostlarının etkisi büyüktür.

Bu bilincin idrakinin kalbimde gelişmesiyle, Allah dostlarının hayatlarını incelemeye, araştırmaya, okumaya, türbelerini – yaşıyorlarsa kendilerini ziyarete, eserlerini okumaya olan ilgim giderek arttı.

Belki bu ilgi daha çocukluk dönemimde bir gazetenin kuponla dağıttığı Allah dostlarının hayatları ile ilgili teyp kasetlerini farkında olmadığım bir bilinçle sürekli dinlediğim dönemlerde bahşedilmiş bir nimetti. Yani daha o dönemlerden aslında sayısını hatırlayamadığım kadar çok Allah dostu ile etkileşimim başlamıştı.

Fark etmeye başlamıştım ki, her etkileşim bir alış verişti. Yani bir Allah dostunu ziyaret, düşünmek, kitabını okumak beni bir nevi kendilerinin talebesi yapıyordu. Adı üzerinde talip yapıyordu. Bu talep de ister istemez kalbi herkesin sahibine yönlendiriyordu. Allah dostlarını ziyaret etmek manen haz veriyordu.

Belki bu ilginin ve haz almanın bir neticesi olacak ki; Allah dostlarının hayatlarını araştıracak, bu konuda çalışmalar üretebilecek, tüm bilgi birikimi ve çalışmaları coğrafi bilgi sistemleri altyapısına sahip bir veri tabanında arşivleyebilecek ve bu arşiv ve çalışmaları uluslararası arenada duyurabilecek bir platforma olan ihtiyaç gönlüme düştü.

Bunun üzerine bazı dostlarımla konu üzerinde istişarelerde bulunup onların fikirlerinden de istifade ederek bahsi geçen platformu kurmaya karar verdik.

Resmî işlemlere başlamadan önce sıra isim bulmaya gelmişti.

İsim konusunda farklı görüşler ortaya atılmışsa da, entelektüel ve uluslararası düzeyde temsil kabiliyeti olacak bir isim ne yazık ki bulunamamıştı.

Bunun üzerine zaten ara sıra sohbetlerine katıldığımız bir evliyanın usulünden faydalanmak kalbimize geldi.

Aranan bulunmuştu. Kurulacak sivil platformun adı “CUMA AĞACI” olacaktı.

Buradan yola çıkarak, Cuma Ağacı’nı ve bu kültürün altyapısını nasıl ifade ederiz diye düşünmeye başladık. Bir makale yazılmalıydı. Ya da bir köşe yazısı...

Denedik, olmadı. Elimize kalemi aldığımızda hiçbir şey çıkmadı.

Bir pazartesi sabahı iş yerine gittiğimde, odanın kokan halıları sebebiyle odayı havalandırmaya bırakınca, elime defter ve kalemi alıp geçtim toplantı odasına.

Ve anlatmaya çalıştım Cuma Ağacı’nı

Anladığım kadarıyla...

Şiir gibi...

Evet, belki biraz şiirimsi...

Belki de hiçbir edebî türe uymayan bir lisanla...

İşte anladığım kadarı ile Cuma Ağacı kültürü...

Neden ağaç?

Neden cuma?

Ve bunlardan da ötesi...

Gönülden döküldüğünce...

İşte Cuma Ağacı’nın tohumlarını okuyuculara taşıyan şiir kitabı: “CUMA RÜZGÂRI”...

Sign up now to get the most out of Books2Read

Discover something great at Books2Read.

Thanks for signing up for Books2Read notifications!